Ανακοίνωση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ για το τριήμερο εκδηλώσεων μνήμης για τον έναν χρόνο από την δολοφονία του Αλ.Γρηγορόπουλου

Το χρονικό των προαναγγελθέντων επεισοδίων, φρόντισε το υπουργείο προστασίας του πολίτη, να μην διαψευστεί. Με απίστευτη βία διέταξε τις αστυνομικές δυνάμεις να εφαρμόσουν το δόγμα της μηδενικής ανοχής, παραβιάζοντας όλη τη σχετική νομοθεσία και το Σύνταγμα.

Εξαπέλυσαν προληπτική επίθεση στο Κερατσίνι και στα Εξάρχεια, χωρίς Εισαγγελέα, παραβιάζοντας το οικιακό άσυλο και εισβάλλοντας στο Δημαρχείο Κερατσινίου χωρίς άδεια της αρχής. Η προσαγωγή ατόμων και η μετατροπή τους σε κατηγορούμενους, χωρίς την τήρηση του νόμου, καθώς και η αθρόα προσαγωγή διαδηλωτών, πριν καν φτάσουν στη διαδήλωση, ήταν βέβαιο ότι θα κλιμακώσουν τις αντιδράσεις, ώστε να επιβεβαιωθεί η προαναγγελία τους.

Η βεντέτα του Χρυσοχοΐδη με τους αναρχικούς και η στρατικοποίηση της αντιπαράθεσης, εγκυμονεί κινδύνους για την πολιτική έκφραση και διαμαρτυρία. Καλούμε την κυβέρνηση να επέμβει άμεσα στο σχεδιασμό της ανεξέλεγκτης καταστολής που εφαρμόζει ο υπουργός της.

Η υπονόμευση της διαδήλωσης της Δευτέρας, που αποτελεί έναν επιπλέον στόχο της αστυνομικής βίας που εκδηλώθηκε στη σημερινή πορεία ώστε να μην κατέβουν μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι, θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα.

Η νεολαία δεν τρομοκρατείται. Αγωνίζεται για τα αυτονόητα και κανείς και τίποτα δεν θα υπονομεύσει τη συλλογική της έκφραση. Η μαζική συμμετοχή της στο σημερινό συλλαλητήριο και παραμονή της ως το τέλος, παρά την καταστολή και τη ρίψη δακρυγόνων, αποδεικνύει ότι το ρεύμα της αμφισβήτησης δεν γυρνάει πίσω.

Οι σχεδιασμένες επιθέσεις από ομάδες οπαδών της τυφλής βίας και η στρατηγική της έντασης που έχουν επιλέξει, δεν επηρεάζει τη συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας, που υιοθετεί το δρόμο του συλλογικού αγώνα.

Ποιος φοβάται τους Δεκέμβρηδες; - άρθρο του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στο διαδικτυακό τόπο ‘protagon.gr’

Πριν από έναν χρόνο, στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τις σφαίρες ενός αστυνομικού όπλου. Αυτό που ακολούθησε ήταν πέρα από κάθε πρόβλεψη.

Ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας και αγανάκτησης, εκδηλώθηκε αστραπιαία σε ολόκληρη την Ελλάδα σαρώνοντας το γενικό κλίμα παραίτησης και πολιτικής απάθειας μέσα στο οποίο φαινόταν να ζει η ελληνική νεολαία. Και έφερε σε αδιέξοδο το κατεστημένο πολιτικό σύστημα, το οποίο είχε αποφασίσει να υπερασπιστεί μέχρι τέλους την εκδοχή του «μεμονωμένου ατυχούς γεγονότος».

Είναι προφανές ότι αυτή η παράλογη και ωμή δολοφονία, ήταν η σπίθα. Το εύφλεκτο υλικό ήταν τα συσσωρευμένα αδιέξοδα της νέας γενιάς. Αδιέξοδα γνωστά και ομολογημένα. Η τεράστια κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος, το αβέβαιο εργασιακό μέλλον, που στερεί από τους νέους ανθρώπους την προοπτική της ανεξαρτησίας και της ατομικής ελευθερίας, η σοβαρή οικονομική κρίση και η εργασιακή και οικονομική επισφάλεια. Με λίγα λόγια, η βεβαιότητα ότι αυτή η γενιά θα ζήσει τη ζωή της χειρότερα από ότι έζησαν όλες οι προηγούμενες γενιές μέχρι σήμερα.

Αυτά τα προβλήματα, γέμιζαν διαρκώς το ποτήρι, που ξεχείλισε με την δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Και έτσι προκλήθηκε αυτό το πρωτοφανές κύμα οργής, που ξέσπασε σε δρόμους, πλατείες και έξω από αστυνομικά τμήματα. Αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Την ώρα που οι βασικοί εκφραστές του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος και τα μεγάλα ΜΜΕ προσπαθούσαν να παρουσιάσουν αυτό το ξέσπασμα μόνο ως τυφλή βία πάνω σε βιτρίνες εμπορικών καταστημάτων, δεκάδες χιλιάδες νέα παιδιά διαδήλωναν επί μέρες με μαζικό, δυναμικό αλλά ειρηνικό τρόπο. Και σχεδόν ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι κατέβηκαν στους δρόμους των ελληνικών πόλεων, συγκροτώντας τις μαζικότερες οργανωμένες διαδηλώσεις των τελευταίων δεκαετιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που υπερασπίστηκε, χωρίς να λογαριάσει το κόστος, το δίκαιο και τα αίτια αυτής της εξέγερσης. Και το πλήρωσε. Πολύ γρήγορα η δημόσια συζήτηση σταμάτησε να επικεντρώνει στα εύφλεκτα υλικά και εστιάστηκε στα αποκαΐδια. Και όσοι τολμήσαμε να εστιάσουμε στον ορθό λόγο, μετατραπήκαμε σε ηθικούς αυτουργούς του εμπρησμού. Δεν μετανιώσαμε και δεν κάναμε πίσω. Υπερασπιστήκαμε από θέση αρχής την εξεγερμένη νέα γενιά από την οργανωμένη συκοφαντία και παραπληροφόρηση. Και επιμόνως φέραμε στο προσκήνιο τα αδιέξοδα που προκαλούν τον θυμό της. Και ταυτόχρονα καταθέσαμε προτάσεις που θα μπορούσαν να δώσουν διέξοδο. Προτάσεις που αφορούσαν τον περιορισμό της καταστολής και της αστυνομικής αυθαιρεσίας, την υπεράσπιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης, την εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων, την αντιμετώπιση της ανεργίας και της εργασιακής επισφάλειας.

Εξακολουθούμε να μη μετανιώνουμε για το Δεκέμβρη. Για τη σκληρή μάχη αρχών που δώσαμε απέναντι σε ολόκληρο το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο. Δε μετανιώνουμε, κυρίως, γιατί πιστεύουμε ότι τα αιτήματα αυτά παραμένουν ενεργά στη συνείδηση της κοινωνίας και αναδεικνύονται πιο ζωντανά, πιο ξεκάθαρα και πιο ώριμα στους επόμενους κοινωνικούς αγώνες.

Ένα χρόνο μετά, ξέρουμε περισσότερα. Ξέρουμε ότι η σπίθα της αμφισβήτησης υπάρχει στις καρδιές των νέων ανθρώπων.

Ξέρουμε ότι η κυρίαρχη πολιτική και οικονομική στρατηγική, που για να συσσωρεύσει κέρδη στους λίγους οδηγεί την κοινωνία σε βαθειά κρίση, δεν έχει ούτε την υποστήριξη, ούτε την συναίνεση που θα ήθελε για να προχωρήσει.

Ξέρουμε ότι το να δηλώνεις αριστερά και να μοστράρεις τα σφυροδρέπανα δε σε θέτει κατά ανάγκη απέναντι στο σύστημα εξουσίας.

Το κυριότερο όμως που ξέρουμε, είναι ότι το σύστημα εξουσίας, παρά την φαινομενικά απόλυτη κυριαρχία του, έχει σοβαρές αδυναμίες και φοβάται.

Όχι τα ξεσπάσματα βίας, γιατί αυτά ξέρει ότι μπορεί να τα διαχειριστεί προς όφελός του. Φοβάται όμως τον κόσμο που διεκδικεί τα αυτονόητα, στους δρόμους, τα πανεπιστήμια, τα σχολεία, τους χώρους εργασίας. Φοβάται τον επόμενο Δεκέμβρη, που θα ξεσπάσει πιο συνειδητά, πιο οργανωμένα, με ξεκάθαρα διατυπωμένα τα πολιτικά και κοινωνικά του αιτήματα: Aντίσταση, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια.

Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξη, διαδηλώνουμε στις 6 και 7 Δεκέμβρη

Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου και τη μεγαλειώδη εξέγερση του Δεκέμβρη, όλες οι αιτίες που προκάλεσαν την τραγωδία και τον ξεσηκωμό, παραμένουν εδώ: κρίση, γιγάντωση της επισφάλειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, αστυνομοκρατία, στοχοποίηση της νεολαίας.

Ένα χρόνο μετά, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα για να μην ξαναϋπάρξει άλλος Κορκονέας. Αντιθέτως, όχι μόνο είναι σε πλήρη λειτουργία ο μηχανισμός που γεννάει τους αστυνομικούς-πιστολέρο, αλλά και μεθοδεύεται η «επιεικής» δικαστική μεταχείριση των δολοφόνων, με πρώτο βήμα την προκλητική μεταφορά της δίκης στην Άμφισσα.
Ένα χρόνο μετά, θα βγούμε και πάλι στους δρόμους για να διαδηλώσουμε όχι μόνο για τον Αλέξη, αλλά και ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της λιτότητας της ανεργίας, των ιδιωτικοποιήσεων, του αντεργατικού προϋπολογισμού, της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών, του ρατσισμού.
Ένα χρόνο μετά επιμένουμε: η εξέγερση ήταν, είναι, και θα παραμείνει δίκαιη!

Σε σύσκεψη αριστερών οργανώσεων και κομμάτων που πραγματοποιήθηκε στις 19/11 στο Πολυτεχνείο αποφασίστηκαν:
  • Η οργάνωση πορείας διαμαρτυρίας την ημέρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Αλέξη, την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου στη 1:30 μμ στα Προπύλαια (με κατεύθυνση τη Βουλή).
  • Τη στήριξη και συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 7ης Δεκεμβρίου (Προπύλαια, 12:00).
  • Το άνοιγμα πρωτοβουλιών σε όλη τη χώρα για να πάρουν οι κινητοποιήσεις πανελλαδικό χαρακτήρα.
Ένα χρόνο μετά το κρατικό έγκλημα και την κοινωνική εξέγερση, θα διαδηλώσουμε διεκδικώντας:
  • Να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι αστυνομικοί.
  • Να αφοπλιστεί η Αστυνομία και να καταργηθούν οι ειδικές δυνάμεις (ΜΑΤ, «Δ», κτλ)
  • Να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία την καπιταλιστική κρίση.
Ένα χρόνο μετά, και αυτός ο Δεκέμβρης θα είναι του Αλέξη!

Το κάλεσμα υπογράφουν μέχρι τώρα οι (ο κατάλογος παραμένει ανοιχτός):

AΚΟΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΡΑΝ, ΔΕΑ, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, ΚΟΕ, Κόκκινο, Νεολαία Συνασπισμού. Ξεκίνημα, ΟΚΔΕ, ΟΚΔΕ Σπάρτακος, ΣΕΚ, Συνασπισμός, Συντονιστικό Αντίστασης Μαθητικών Πρωτοβουλιών, Συντονιστικό Μαθητών Αλέξης Γρηγορόπουλος

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ 3ης ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

29/11/2009

Μπαίνουμε σε μια περίοδο κρίσιμη: Από τη δράση της αριστεράς ,από τη δράση μας, θα εξαρτηθούν πολλά. Τόσο το επίπεδο των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων ,όσο και ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων , η σταθερότητα – ακόμη και η επιβίωση του πολιτικού τοπίου που ονομάσαμε « δικομματισμό».

Σ’ αυτήν την περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπαίνει σαν άγραφο χαρτί: στις Διακηρύξεις του ‘03 και του ’07,στα εκλογικά προγράμματα μας, στους «15 άμεσους στόχους πάλης» δεσμευτήκαμε στην πάλη για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού, στην αντίθεση στον δικομματισμό και την κεντροαριστερά ,στην αναφορά στον στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού. Αυτά είναι κεκτημένα. Δεν μπορούν να τεθούν σε αναθεώρηση ή αμφισβήτηση. Είναι μια στέρεα βάση πάνω στην οποία έχουμε το καθήκον να χτίσουμε, να περιγράψουμε τη γραμμή μας για τη νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά τις εκλογές. Αντιμετωπίζουμε πλέον μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση . Μια κυβέρνηση που σε ελάχιστο χρόνο βιάστηκε να αποδείξει ότι θα ακολουθήσει την πορεία όλων των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών.

Σύμφωνα με την συζήτηση και τον προβληματισμό που αναπτύχθηκε η παρούσα Πανελλαδική Σύσκεψη κατέληξε :

1. Άμεση υλοποίηση των αποφάσεων της 1ης Πανελλαδικής Σύσκεψης: Γραφείο Τύπου και εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ,έκδοση περιοδικού και λειτουργία του site με συντακτική επιτροπή ΣΥΡΙΖΑ. Συγκρότηση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

2. Βασικά «κύτταρα» της οργανωτικής συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι Τοπικές, Νομαρχιακές και κλαδικές Επιτροπές . Λειτουργούν με κέντρο την Συνέλευση των μελών που έχει το δικαίωμα να αποφασίσει – με συναίνεση ή ενισχυμένη πλειοψηφία- για τα τοπικά ή Νομαρχιακά ή Κλαδικά ,πολιτικά ζητήματα και για την ανάδειξη της Συντονιστικής Γραμματείας κάθε επιτροπής.

3. Θεσπίζεται η έννοια του «μέλους» του ΣΥΡΙΖΑ, σε άμεση σύνδεση με τις Τοπικές ή Νομαρχιακές (ή και «θεματικές» όπου έχει αναπτυχθεί ουσιαστική δράση και συμμετοχή) επιτροπές του. Σε κάθε Επιτροπή δημιουργείται Ενιαίο Μητρώο Μελών που περιλαμβάνει τα μέλη των συνιστωσών, αλλά και τους/τις ανένταχτους/ανένταχτες. Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ εφοδιάζονται με «κάρτα μέλους» με ευθύνη της αντίστοιχης επιτροπής.

4. Κορυφαίο σώμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Συγκαλείται τακτικά μια φορά το χρόνο και έκτακτα –με ευθύνη της Γραμματείας-όταν προκύπτει σοβαρό θέμα. Οι αντιπρόσωποι ορίζονται με αποφάσεις των Τοπικών –Νομαρχιακών –Κλαδικών Επιτροπών με συναίνεση ή εκλογή ,με μέριμνα για πλουραλιστική εκπροσώπηση ,ώστε η σύνθεσή της να καθίσταται ισχυρή και αναμφισβήτητη.

5. Την ευθύνη ανάμεσα σε δύο Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις έχει η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκροτείται με την μέθοδο της συναίνεσης. Συμμετέχει τουλάχιστον ένας ή μια εκπρόσωπος από κάθε συνιστώσα και ανένταχτοι-ες (σε αριθμό και σύνθεση που κάθε φορά συμφωνούνται στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη).

6. Ενισχύεται αποφασιστικά το Ταμείο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να διασφαλίζεται η κεντρική και τοπική λειτουργία του.

7. Για όλα τα υπόλοιπα ζητήματα -όσα αναπτύχθηκαν στην παρούσα Πανελλαδική Συνδιάσκεψη αλλά και όποια μπορεί να προκύψουν κατά την εμβάθυνση των ζητημάτων- συγκροτείται ανοιχτή Επιτροπή που αναλαμβάνει σε συνεργασία με τη Γραμματεία να διερευνήσει και να προετοιμάσει τη συζήτηση για την επόμενη σαφώς συγκροτημένη 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με τη συμμετοχή αντιπροσωπειών απ΄ όλες τις τοπικές, κλαδικές και θεματικές επιτροπές. Αυτή θα συγκληθεί μέσα στο 2010, με προσπάθεια να πραγματοποιηθεί στο πρώτο εξάμηνο του έτους.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ – ΥΜΗΤΤΟΥ

1. Είναι κοινά αποδεκτό ότι στο διάστημα που ακολούθησε την 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών του κόσμου μας και του κλίματος που είχε αναπτυχθεί στη Συνδιάσκεψη, με βασικό πρόβλημα ότι εν πολλοίς ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε μια υπόθεση κορυφών. Ωστόσο, δεν χωράει αμφιβολία ότι στο διάστημα μετά τις Ευρωεκλογές η κατάσταση χειροτέρεψε δραματικά. Τότε πια μπορούμε να μιλάμε για μια εικόνα απωθητική για τους ψηφοφόρους και τους αγωνιστές της Αριστεράς που έχουν εμπνευστεί από το ενωτικό αυτό εγχείρημα. Άναυδοι οι αριστεροί πολίτες παρακολουθούσαν μια διαμάχη, χωρίς πολλές φορές εμφανές πολιτικό επίδικο, που έλαβε εκφυλιστικές διαστάσεις. Με προσωπικές στρατηγικές, με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς εναντίον προσώπων και κομμάτων, χωρίς στοιχειώδες αίσθημα ευθύνης. Όλα αυτά σχεδόν ακύρωναν την πολύ σημαντική δράση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη βουλή και τα κινήματα το προηγούμενο διάστημα και τον έφεραν στα πρόθυρα της διάλυσης.

2. Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών του Οκτωβρίου 2009 αποτελεί ένα «ανέλπιστα» καλό αποτέλεσμα αν λάβουμε υπόψη μας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δόθηκε η εκλογική μάχη και την εσωτερική κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα αυτό δεν ήρθε αυτόματα.

o Οφείλεται κυρίως στον κόσμο της Αριστεράς στα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ που έκαναν δική τους υπόθεση την ισχυρή παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στη βουλή και τους αγώνες.

o Οφείλεται στην κινηματική δράση και αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ το διάστημα από τις βουλευτικές εκλογές του 2007 μέχρι τις Ευρωεκλογές που δεν σκιάστηκε πλήρως από απαράδεκτες συμπεριφορές του καλοκαιριού. Φαίνεται ότι ο κόσμος δεν ξέχασε τον «άλλο» καλό ΣΥΡΙΖΑ.

o Οφείλεται στη σωστή και αποτελεσματική προεκλογική εκστρατεία που έδωσε βάρος στις προγραμματικές μας προτάσεις και την αποκάλυψη των συγκλίσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και εκφράστηκε με πειστικό τρόπο από τον πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα.

o Οφείλεται στη σύνδεση μας με τα ευρωπαϊκά ρεύματα της αριστεράς και ιδιαίτερα το Die Linke της Γερμανίας και το Bloco της Αριστεράς στην Πορτογαλία.

3. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει το επόμενο διάστημα, με βάση τις προγραμματικές του επεξεργασίες να κινηθεί στην κατεύθυνση της αριστερής αντιπολίτευσης τόσο στη βουλή όσο και στους κοινωνικούς αγώνες. Δεν τρέφουμε αυταπάτες για την πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στη Ν.Δ. να επιστρέψει. Με τη δράση μας στο μαζικό κίνημα και τη βουλή πρέπει να μεταμορφώνουμε τις προσδοκίες αρχικά και την απογοήτευση αργότερα του κόσμου σε διεκδίκηση. Με τις προτάσεις μας να δίνουμε αριστερή διέξοδο στα προβλήματα σε ευθεία αντίθεση με το δικομματικό σκηνικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να σταθεί στο πλευρό της «ξεχασμένης» κοινωνίας, στο πλευρό του κόσμου της εργασίας, των ανέργων, των φτωχών, των νέων, των γυναικών, των μεταναστών, των χωρίς φωνή. Η πολιτική μας πρέπει να γίνει πιο ταξική. Η Αριστερά πρέπει να έχει οργανική σχέση με τα φτωχά λαϊκά στρώματα να έχει ισχυρή κοινωνική γείωση Αν έτσι πολιτευτούμε ο κόσμος θα μας ξαναδώσει την ευκαιρία να αναδειχθούμε σε βασική δύναμη ανατροπής του πολιτικού σκηνικού.

4. Για να υπηρετήσει τους παραπάνω στόχους ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει την ανάλογη δομή που να εξασφαλίζει αποτελεσματικότητα, δημοκρατία και ισοτιμία ανάμεσα στα μέλη του και ταυτόχρονα σεβασμό στις υπάρχουσες κομματικές δομές των συνιστωσών του.

Σκοπός της οργανωτικής ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η προσπάθεια να ανταποκριθούμε σε μια διάθεση στράτευσης (ή επαναστράτευσης) σε αριστερό σχήμα που όμοιά της έχουμε να δούμε από τη μεταπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κατάλληλο σχήμα να υποδεχθεί όλον αυτό τον κόσμο.

5. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε σαν εκλογική συνεργασία, εξελίχθηκε σε μια πιο μόνιμη πολιτική συνεργασία κομμάτων οργανώσεων και ανένταχτων ανθρώπων της Αριστεράς. Η κοινή δράση και οι πολιτικές και εκλογικές μάχες που έχουμε δώσει έχουν δράσει οσμωτικά στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν όμως σοβαρές διαφορές στρατηγικής και τακτικής που δεν επιτρέπουν την ενοποίηση σε ένα πολιτικό κόμμα. Όμως μπορούμε να κάνουμε ένα σοβαρό βήμα μπροστά. Από το ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών (κυρίως στην κορυφή) να περάσουμε στο ΣΥΡΙΖΑ των μελών και των συνιστωσών. Από τα διορισμένα, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες όργανα να περάσουμε σε εκλεγμένα με μεγαλύτερη νομιμοποίηση όργανα.

6. Έχουν κατατεθεί μέχρι σήμερα πολλά σχέδια οργανωτικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά έχουν επικαλυπτόμενες ή με μικρές διαφορές προτάσεις που επιτρέπουν νηφάλια συντροφική συζήτηση χωρίς πολεμικούς τόνους. Με το σχέδιο που τελικά θα επιλέξουμε πρέπει να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική λειτουργία (να δίνουμε την εικόνα πολιτικής παράταξης που αποφασίζει και δρα ενιαία). Να εξασφαλίζεται η πλουραλιστική εκπροσώπηση των συνιστωσών ιδιαίτερα στα κεντρικά όργανα. Να εξασφαλίζεται η ισοτιμία των μελών και η μεγαλύτερη δυνατή δημοκρατία στη λήψη των αποφάσεων. Να επιτρέπει τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ με συνιστώσες και άτομα όπως γινόταν μέχρι σήμερα.

7. Βασικές αρχές της λειτουργίας μας πρέπει να είναι :

o Συζήτηση και επικαιροποίηση της πολιτικής συμφωνίας πάνω στην οποία στηρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ

o Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μέλη συνιστώσες και φυσικά πρόσωπα

o Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ είναι όποιος συμφωνεί με τις αρχές και την πολιτική του και θέλει να συμμετέχει στις δραστηριότητές του.

o Βασικό κύτταρο της λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι Τοπικές Επιτροπές που συγκροτούνται σε τοπικό ή κλαδικό επίπεδο (όποιος επιθυμεί μπορεί να συμμετέχει ταυτόχρονα σε θεματικές επιτροπές).

o Οι αποφάσεις παίρνονται σε όλα τα επίπεδα από τα παρόντα μέλη με προσπάθεια συναίνεσης ή αν αυτό δεν είναι δυνατόν με αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 των παρόντων.

o Για την εκλογή της κεντρικής γραμματείας, πρέπει να υπάρχουν ποσοστώσεις σε τέτοιο βαθμό που να εξασφαλίζεται η εκπροσώπηση όλων των συνιστωσών.

o Πρέπει να υπάρξει ρύθμιση για τα κριτήρια που πρέπει να πληροί μια ομάδα μελών για να αναγνωριστεί σαν συνιστώσα.

o Να ιδρυθεί γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.

o Ένα ποσοστό από την κρατική επιχορήγηση και τις αμοιβές των εκλεγμένων (βουλευτών, ευρωβουλευτών, δημάρχων …) πηγαίνει στο κεντρικό ταμείο του ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα μοιράζονται οι συνιστώσες.

Πιστεύουμε ότι τα πολιτικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να λυθούν με οργανωτικά μέτρα. Τα προβλήματα διγλωσσίας, παραγοντισμού αγνόησης αποφάσεων είναι θέμα πολιτικής συζήτησης ηθικής τάξης και συνείδησης. Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι θα ξεπεραστούν με αυστηρούς κανόνες. Χρειάζονται όμως καθαροί κανόνες με τους οποίους θα συζητάμε θα αποφασίζουμε, θα συμφωνούμε ή θα διαφωνούμε.

Υμηττός23/11/2009

Ανακοίνωση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου

15/11/2009

Ζωντανό παράδειγμα ανιδιοτέλειας και αγωνιστικής συλλογικής δράσης, πηγή έμπνευσης για μια ολόκληρη ζωή, αποτελεί η εξέγερση του Νοέμβρη. Ο Νοέμβρης δεν ήταν κάτι στιγμιαίο ούτε και αφορά μόνο μία γενιά. Με το «Ψωμί –Παιδεία –Ελευθερία» παρέλαβε από τη γενιά της αντίστασης μία βαριά, πολύτιμη σκυτάλη. Άνοιξε μέτωπο διαρκές, με τη φτώχια και την κοινωνική ανισότητα, ενάντια στο σκοταδισμό και την καταστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών, μέτωπο διαρκές για ανεξαρτησία.

Ανέδειξαν, όμως, ταυτόχρονα οι αγωνιστές και αγωνίστριες του Νοέμβρη πάρα πολλά… Ζωγράφισαν ξανά το ουράνιο τόξο της κοινωνικής χειραφέτησης με όλα τα χρώματα… Το χρωμάτισαν με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της νέας γενιάς, της φοιτητικής, της μαθητικής, της εργαζόμενης. Το χρωμάτισαν με την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στους αγώνες, τις συνελεύσεις, τις απάνθρωπες διώξεις. Ανέδειξαν την συνάντηση του λαϊκού κινήματος με τα πρώτα οικολογικά σκιρτήματα για μία καταστροφή που είχε αρχίσει να συντελείται.

Σήμερα για τα κινήματα, για τη ριζοσπαστική αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, ο αγώνας του Νοέμβρη αποτελεί ανοιχτό βιβλίο θεωρίας αλλά και πρακτικής, για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Νέες μορφές αλλοτρίωσης και καταπίεσης, νέου τύπου δεσμά, απαιτούν σήμερα νέους αγώνες. Σ’ έναν κόσμο που υψώνονται εθνικά, πολιτισμικά, κοινωνικά τείχη, σ’ έναν κόσμο που εμποδίζει την κοινωνική απελευθέρωση και που απειλεί να καταστρέψει τη φύση… Σε μία χώρα που βυθίζεται, σε μία καθολική κρίση, παγιδευμένη στα δίχτυα μίας ανθρωποκτόνας και περιβαλλοντοκτόνας νεοφιλελεύθερης πολιτικής… Την ώρα που τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα απειλούνται, που θέσεις εργασίας χάνονται, που η δημόσια περιουσία εκποιείται, που η δημόσια παιδεία επιχειρείται να θυσιαστεί στο βωμό του κέρδους και που η αλληλεγγύη στους αδύναμους καταγγέλλεται, αυτή την ώρα σ’ έναν δρόμο καλούμαστε να συναντηθούμε. Σ’ έναν δρόμο σαν τον δρόμο του Νοέμβρη, τον δρόμο που μετατρέπει την οργή σ’ ελπίδα οφείλουμε να βαδίσουμε.

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 17/11 3 μ.μ. ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

07/10/2009

Ανακοίνωση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

Η Κεντρική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ σε σημερινή συνεδρίασή της συζήτησε τα αποτελέσματα των Εθνικών εκλογών της 4ης Οκτωβρίου, ζητήματα λειτουργίας της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, θέματα προοπτικής του ΣΥΡΙΖΑ και σημειώνει τα ακόλουθα:

1. Η Γραμματεία, θέλει πρώτ’ απ’ όλα να ευχαριστήσει θερμά τον κόσμο της Αριστεράς για την στήριξη που έδωσε με την ψήφο του στο ενωτικό εγχείρημα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Το αποτέλεσμα των εκλογών κρίνεται ιδιαίτερα θετικό για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ενωτική προοπτική του, δεδομένων των δύσκολων συνθηκών, μέσα στις οποίες δόθηκε αυτή η μάχη.

Κύριο χαρακτηριστικό των εκλογών, η συντριβή της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δεν αποτελεί ήττα προσώπων, αλλά συντριβή της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής της.

Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε, κυρίως, όχι από την πειστικότητα του πολιτικού του σχεδίου, αλλά από τη συντριβή της πολιτικής της Ν.Δ., γεγονός που υπογραμμίζει ότι η πολιτική της νέας κυβέρνησης θα κριθεί από το περιεχόμενό της, χωρίς αυταπάτες και φρούδες ελπίδες. Πολύ γρήγορα θα βρεθεί μπροστά σε έντονα προβλήματα.

Η αντι-ενωτική πολιτική του ΚΚΕ, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, φθάνει στα όριά της, κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσει η ηγεσία του, σε όφελος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που πλήττονται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Ο ΛΑΟΣ δεν κατάφερε να καρπωθεί μεγάλο μέρος από την κατάρρευση της Ν.Δ., ωστόσο φαίνεται να εδραιώνεται στο πολιτικό σκηνικό, ως μια δύναμη της ακραίας λαϊκιστικής δεξιάς, με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.

Οι Οικολόγοι – Πράσινοι, παρότι έμειναν εκτός Βουλής είχαν μια αξιοσημείωτη εκλογική απήχηση. Παραμένει για μας ανοικτό το ζήτημα της Ριζοσπαστικής Οικολογίας.

2. Η πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, καθορίζεται από την απόκρουση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, το μέτωπο στον δικομματισμό και την προώθηση της ενωτικής προοπτικής μέσα στην Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αξιοποιήσει την εκλογική του δύναμη για να κάνει πιο αποτελεσματική την πολιτική του στήριξη στους κοινωνικούς αγώνες, αλλά και για την άσκηση μιας ουσιαστικής και Αριστερής αντιπολίτευσης εντός και εκτός Βουλής, με εναλλακτικές προτάσεις, ενταγμένες στο συνολικό πρόγραμμα του.

Η ισχυρή παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη Βουλή από θέση αριστερής αντιπολίτευσης διεκδικεί όχι μόνο αποδυνάμωση της δικομματικής εναλλαγής και αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, αλλά κυρίως ενίσχυση της Αριστεράς που αντιστέκεται, διεκδικεί και καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις, με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων, την ενεργητική προστασία του περιβάλλοντος, τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων και ίσων πολιτών και την υπεράσπιση της δημοκρατίας.

3. Η Γραμματεία αποφάσισε, ομόφωνα, να εισηγηθεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, την εκλογή του σ. Αλέξη Τσίπρα, στη θέση του Προέδρου της Κ.Ο.

4. Τέλος η Γραμματεία, αποφάσισε την σύγκληση της Οργανωτικής Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης στο τέλος του Νοέμβρη 2009, με θέμα την πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Ήσυχες νύχτες του Αυγούστου 2012

Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Τον Αύγουστο του 2012, που έτυχε να είναι αρκετά δροσερός ώστε αρκετοί να ματαιώσουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές και να μείνουν στην Αθήνα, ο ΣΥΡΙΖΑ -για την ακρίβεια, ότι είχε απομείνει απ’ αυτόν- πραγματοποίησε την 20η πανελλαδική του συνδιάσκεψη. Η συνεδρίαση έγινε βραδάκι, σ’ ένα συνοικιακό θερινό σινεμά - δεν χρειαζόταν άλλωστε κάτι μεγαλύτερο για το ευάριθμο σώμα συνέδρων.

Ο απουσιολόγος ανακοίνωσε απουσίες, παρουσίες, αποχωρήσεις και προσχωρήσεις συνιστωσών, διάβασε πονεμένους χαιρετισμούς συμπαράστασης συντρόφων που παραθέριζαν στη Σαμοθράκη, στη Γαύδο, στη Σικελία και λυπούνταν πολύ για την απουσία τους. Η συνδιάσκεψη επαναβεβαίωσε την προσήλωσή της στο προγραμματικό πλαίσιο 15 σημείων του 2009, το οποίο εμπλούτισε με μια-δυο παραγράφους ακόμη και ύστερα το εναπόθεσε με θρησκευτική ευλάβεια στα αρχείο της λησμονιάς. Η συνδιάσκεψη ανέβαλε επίσης για πολλοστή φορά τη λύση του υπαρξιακού ζητήματος του ΣΥΡΙΖΑ: Τι είμαστε, τι θα θέλαμε να ήμασταν; Κόμμα; Απόκομμα; Λέσχη καπνιστών; Συνάντηση παλαιών συμμαθητών;

Όλες οι συνιστώσες συμφώνησαν ότι δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες για την απάντηση, η οποία μετατέθηκε για την επόμενη συνδιάσκεψη, σε κανένα χρόνο.Είχε προηγηθεί το συνέδριο του ΣΥΝ (Διαρκές; Τακτικό; Έκτακτο; Θα σας γελάσω…) στο οποίο εκτιμήθηκε με κάποια σχετική καθυστέρηση το εκλογικό αποτέλεσμα των πρόωρων εκλογών της άνοιξης του 2012. Εκφράστηκε η ικανοποίηση για το γεγονός ότι το κόμμα και οι σύμμαχοί του (εδώ υπονοήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και η διατύπωση προκάλεσε κάποιες ζωηρές συζητήσεις, αλλά δεν χύθηκε δα και αίμα…) υπερέβη με άνεση τριών δεκάτων της μονάδας το όριο εισόδου στη Βουλή και αντιστάθηκε αποτελεσματικά στη σοσιαλιστική πλημμυρίδα, χάρη στα ανακλαστικά οίκτου και συμπαθείας τέως συγγενών, φίλων και συντρόφων που σε άλλη περίπτωση δεν θα πήγαιναν καν να ψηφίσουν. Μια μειοψηφία συνέδρων, ωστόσο, εξέφρασε την εκτίμηση ότι το αξίωμα «εκλέγομαι, άρα υπάρχω» δεν εξασφαλίζει πολιτική αειφορία - άλλωστε και τα λεφτά της κρατικής επιδότησης δεν φτάνουν πια για να συντηρήσουν μια υποτυπώδη κομματική γραφειοκρατία.

Στο συνέδριο ασκήθηκε οξεία κριτική στην ηγεσία του κόμματος για το γεγονός ότι δεν είχε μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή παρουσία στις εξεγέρσεις των λαθρομεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, των μαθητών για την νιοστή εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, των φοιτητών κατά της επίσημης θεσμοθέτησης των ιδιωτικών ΑΕΙ, των ανέργων για την κατάργηση των επιδομάτων τους, των κατοίκων του κέντρου κατά της γκαραζοποίησης και της τελευταίας πλατείας της Αθήνας, Ωστόσο, θεωρήθηκε αρκετά πειστική η εξήγηση ότι ο οργανωτικός μηχανισμός ήταν αδύνατον να κινητοποιηθεί χωρίς κινητά και internet, τα οποία ανά πάσα στιγμή αχρηστεύονταν από τους δεκάδες ψηφιακούς κοριούς που διέθεταν η ΕΥΠ, η αντιτρομοκρατική, η ΕΛ.ΑΣ. και κάθε κρατική υπηρεσία που σεβόταν τον εαυτό της και είχε προσαρμοστεί στο δόγμα low and order.

Ανεξαρτήτως αυτού, η ηγεσία παραδέχθηκε ότι η κινηματική έκρηξη του χειμώνα του 2012 επεφύλασσε διακριτά πολιτικά οφέλη μόνο για τους αντεξουσιαστές, τον ΛΑΟΣ και το ΚΚΕ, που κατά περίπτωση και επιλεκτικά βρέθηκαν μέσα, κοντά ή απέναντι στα κινήματα των εξεγερμένων, με τις κατάλληλες δόσεις κολακείας και χειραγώγησης. Πάντως, στο συνέδριο εκφράστηκε η εκτίμηση ότι η ζωή θα δώσει κι άλλες ευκαιρίες για να καταδείξει ο ΣΥΝ τον ρόλο του, καθώς η κρίση έχει μεν περατωθεί για την οικονομική ελίτ της χώρας, αλλά εξακολουθεί και δουλεύει εις βάρος της κοινωνίας.

Φυσικά, όπως συμβαίνει με κάθε ζωντανό οργανισμό, το συνέδριο ζωήρεψε πραγματικά μόνον προς το τέλος, στις ψηφοφορίες για την ανάδειξη των οργάνων και του γραμματέα, στις οποίες αναμετρήθηκαν με διαφάνεια και ειλικρίνεια οι δύο νέες τάσεις που είχαν διαμορφωθεί: το ΡΑΑ (Ρεύμα Αριστερής Αυτοσυντήρησης) και η ΠΑΠ (Πτέρυγα Ανανεωτικής Παλινόρθωσης).Η επιμονή μερίδας των συνέδρων να συζητηθεί το εξ ογδόης αναβολής θέμα των σχέσεων του ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ και της οργανωτικής μετεξέλιξης του δεύτερου δεν είχε ιδιαίτερη τύχη. Μετατέθηκε για το επόμενο συνέδριο, «όταν οι συνθήκες θα είναι ωριμότερες"… Άλλωστε, δεν υπάρχει πια η πίεση των ανένταχτων, οι περισσότεροι επέστρεψαν στη συμπαθή τους αδράνεια…Ή την αδρανή τους συμπάθεια. «Εμείς κι οι συνιστώσες έχουμε ένα κώδικα επικοινωνίας, τα βρίσκουμε μια χαρά, γιατί να τα σκαλίζουμε τώρα;» είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια μέλος της Πολιτικής Γραμματείας. Και κανείς δεν είχε όρεξη να του φέρει αντιρρήσεις.

Είχε νυχτώσει, αν και ήταν Αύγουστος η Αθήνα είχε μια τρυφερή δροσιά στην ατμόσφαιρα και οι σύνεδροι είχαν όρεξη για ένα ποτό στου Ψυρρή και πέριξ. Σκόρπισαν σε παρέες, γεμάτα τα στέκια. Γύρω τους νέοι, ώριμοι, μεσόκοποι, μικροαστοί και προλετάριοι, περιπλανώμενοι ή εποχούμενοι, ανυποψίαστοι για όσα σπουδαία λέγονται και λύνονται σε κομματικά συνέδρια και συσκέψεις, έπνιγαν στο αλκοόλ και την θερινή ευθυμία μικρές και μεγάλες αγωνίες:
Για το αν θα έχουν δουλειά απ’ τον Σεπτέμβριο, πώς θα την σπάσουν στ’ αφεντικό τους τη Δευτέρα, γιατί στο τέλος του μισθού μένει τόσος πολύς μήνας, τι θα το κάνουν το πτυχίο, σε τι είδους κωλοχώρα ζουν, τι περιμένουν από την πολιτική - τίποτα, ήταν η απάντηση για τους περισσότερους που συγκροτούσαν το μεγάλο κόμμα των απεχόντων και αποστράτων, τη νέα σιωπηρή πλειοψηφία της νεοελληνικής κοινωνίας. Οι σύνεδροι, σε μια ανάλογη κατάσταση θερινής ευθυμίας, κυκλοφορούσαν ανάμεσα στους ανώνυμους εκπροσώπους αυτής της πλειοψηφίας, είχαν ευαίσθητα και πρόθυμα αυτιά να την αφουγκραστούν, αν είχε φωνή. Αλλά, φυσικά, δεν μπορούσαν να διαβάσουν και τη σκέψη της. Θα μου πείτε: Κι αν τη διάβαζαν, θα είχαν κάτι να της προτείνουν;

από την εφημερίδα "ΑΥΓΗ"

Παραμύθι;


της Βαγγελιώς Σωτηροπούλου

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια μικρή χώρα ήταν ένα συνεταιριστικό εργοστάσιο. Δεν είχε σκοπό το κέρδος. Είχε δημιουργηθεί από ομάδες εργαζομένων. Σκοπός τους ήταν να βοηθήσουν την κοινωνία της χώρας τους. Το εργοστάσιο παρήγαγε μια σειρά βιβλίων με τίτλο «Συμβουλές για μια καλύτερη ζωή». Υπήρχαν βέβαια πολλές και έντονες διαφωνίες ανάμεσα στα διάφορα τμήματα παραγωγής, όμως σχεδόν όλοι ήταν σίγουροι πως τα βιβλία αυτά σιγά – σιγά αποκτούσαν ανταπόκριση και αναγνωσιμότητα από τους ανθρώπους της χώρας. Αυτές εξάλλου τις πληροφορίες έπαιρναν από τους συμβούλους τους. Ξαφνικά και χωρίς κανείς να το περιμένει, τα βιβλιοπωλεία επέστρεψαν το 95,3% της παραγωγής. «Δεν ενδιαφέρεται πια ο κόσμος για αυτή τη σειρά» τους είπαν και δεν θέλουμε να μας πιάνουν πια το χώρο.

Η είδηση αυτή έπεσε σαν κεραμίδα στα κεφάλια όλων. Βγήκαν στην επιφάνεια όλες οι παλιές κρυμμένες έριδες και μίση ανάμεσα στα διαφορετικά τμήματα, μέσα σε κάθε τμήμα, αλλά και ανάμεσα στους ξεχωριστούς ανθρώπους. Το τμήμα συντήρησης κατηγορούσε το τμήμα προμηθειών για τα παλιά εργαλεία και τις ελλείψεις στα ανταλλακτικά, το τμήμα πωλήσεων κατηγορούσε την αποθήκη για ανοργανωσιά στο απόθεμα, το τμήμα παραγωγής κατηγορούσε τη συντήρηση για τις συχνές βλάβες των παραγωγικών μηχανών και το τμήμα συντήρησης το τμήμα παραγωγής για την κακή χρήση των μηχανών. Βαθιές διαφωνίες είχαν μεταξύ τους και οι διευθυντές. Όλοι κατηγορούσαν όλους .

Όμως το πρόβλημα ήταν αλλού. Στη χώρα αυτή πολλά πράγματα είχαν αλλάξει. Οι άνθρωποι μιλούσαν μιαν άλλη γλώσσα και ελάχιστοι μπορούσαν να καταλάβουν τα βιβλία του συνεταιρισμού. Το εργοστάσιο έπρεπε να αλλάξει όλη την παραγωγική διαδικασία. Κανένα τμήμα όμως δεν τολμούσε να το παραδεχτεί. Κάποιοι εργαζόμενοι αποπειράθηκαν να το ψελλίσουν αλλά κανείς δεν τους έδωσε σημασία.

Μια νύχτα κάποιος από τους διευθυντές χωρίς να ρωτήσει κανέναν και χωρίς να τον δει κανένας, έριξε μια βόμβα και διέλυσε την παλιά παραγωγική διαδικασία. Το πρωί όλοι κοίταζαν παγωμένοι τα συντρίμμια. Όταν ο διευθυντής ομολόγησε, άλλοι τον κατηγορούσαν με μένος, άλλοι τον κοιτούσαν με απορία κι άλλοι ένιωθαν μια παράξενη ανακούφιση κι ένα ανεξήγητο αίσθημα ελπίδας.

«Εμπρός, ο καθένας στο πόστο του», είπαν μερικοί διευθυντές. «Συναρμολογήστε τις σπασμένες μηχανές και ξαναχτίστε τα όλα όπως ήταν». «Όχι !», είπαν κάποιοι άλλοι, «η βόμβα ήταν για καλό, να φτιάξουμε ένα καινούργιο εργοστάσιο, με άλλη παραγωγική διαδικασία και καινούργιες μηχανές. Όλοι να γνωρίζουν τη δουλειά όλων. Όλοι να σκέφτονται για όλα, για να μπορούν να καταλαβαίνουν γρήγορα τι αλλάζει γύρω τους. Όλοι να νιώθουν ευθύνη και να στοχάζονται τι παράγουν, γιατί το παράγουν και πώς θα το βελτιώσουν. Όλοι ν’ αποφασίζουν και όλοι να εκτελούν ».

Τι αποφάσισαν τελικά; Συναρμολόγησαν τα συντρίμμια; Μαλώσανε μεταξύ τους και τράβηξε ο καθένας το δρόμο του; Ξεκίνησαν όλοι μαζί ένα καινούργιο εργοστάσιο; Η συνέχεια το ερχόμενο φθινόπωρο ………………

ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΥΜΗΤΤΟΥ

Η μαζικότητα της συγκέντρωσης ξάφνιασε ευχάριστα τους διοργανωτές της συγκέντρωσης
Οι καρέκλες τελικά δεν έφτασαν ...
Με προσοχή ο κόσμος παρακολουθεί τις ομιλίες του Πάνου Κοσμά (από την οργάνωση Κόκκινο) του Γιάννη Στέφου (από το ΔΗΚΚΙ) και του Δημήτρη Στρατούλη (από το ΣΥΝ).
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μοναδικό κόμμα που διοργάνωσε ανοιχτή προεκλογική συγκέντρωση στον Υμηττό. Η ανησυχία για την επιτυχία της ξεπεράστηκε γρήγορα και η συμμετοχή του κόσμου γεμισε αισιοδοξία τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ στον Υμηττό για ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα που θα φέρει το ΣΥΡΙΖΑ τρίτο κόμμα στον Υμηττό και Πανελλαδικά.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ


Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν είναι πια μαζί μας.

Ο Μιχάλης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, υπήρξε μια συνεπής και νηφάλια φωνή της Ανανεωτικής Αριστεράς.

Διακρίθηκε για την ανεξαρτησία της γνώμης του, το ανοιχτό μυαλό του, τις ριζοσπαστικές του θέσεις.

Σταθερά προσηλωμένος στις ιδέες της ανανέωσης, της οικολογίας, του ευρωπαϊσμού, υπήρξε πάντα ένας λαμπρός αγωνιστής.

Ηγετικός στέλεχος της ΕΑΡ και μετά του Συνασπισμού, πάλεψε με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια για μια σύγχρονη φυσιογνωμία της Αριστεράς.

Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΝ θα θυμούνται πάντα τον ευθύ του λόγο, τις πλούσιες γνώσεις του, τη μαχητική του παρουσία. Θα ξέρουν ότι ο Μιχάλης θα είναι πάντα μαζί μας στους δύσκολους δρόμους για μια Αριστερά που πιστεύει στο σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.

H ΚΠΕ του ΣΥΝ ανακοινώνει ότι αύριο, Τετάρτη 27 Μαΐου, στις 6 το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί πολιτική κηδεία του Μιχάλη Παπαγιαννάκη στο Δημοτικό Νεκροταφείο Καλλιθέας.

Επιθυμία της οικογένειας είναι να κατατεθούν δωρεές εις μνήμην αντί στεφάνων:

ΟΜΙΛΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ» (ΑΡ.ΣΗ.) (Εθνική Τράπεζα Ελλάδας 132/884296-50),

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΓΗ (Εθνική Τράπεζα Ελλάδας 155/470742-76),

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ του ΚΕΘΕΑ(Εθνική Τράπεζα Ελλάδας 116/296028-11),

ΔΙΑΒΑΣΗ του ΚΕΘΕΑ (Εθνική Τράπεζα Ελλάδας 116/296034-62),

ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ (Εθνική Τράπεζα Ελλάδας 080/480847-95)

Kεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού


Βιογραφικό Μιχάλη Παπαγιαννάκη

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης γεννήθηκε την Καλαμάτα, στις 19 Αυγούστου 1941. Παντρεμένος με την Λιλή Σφήκα. Πατέρας του Λευτέρη Παπαγιαννάκη.

Σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1964). Μεταπτυχιακό στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Μονπελιέ (1965),

Δίπλωμα Ανωτέρων Σπουδών (DES) στις πολιτικές επιστήμες Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών Παρίσι (1966).

Από το 1967 μέχρι το 1970, ήταν βοηθός στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και την περίοδο 1970-1980, επιμελητής και ερευνητής στο Institut Agronomique Mediterraneen του Μονπελιέ της Γαλλίας. Το διάστημα 1979-1982, δίδαξε στο Κέντρο Ισλαμικών και Αραβικών Σπουδών, ενώ από το 1981 μέχρι το 1989, Επιστημονικός Συνεργάτης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, επιφορτισμένος με διδασκαλία.

Μετείχε στην εκπόνηση ερευνών και μελετών πάνω στη μεσογειακή οικονομία, την ΕΟΚ, την κινεζική αγροβιομηχανία, την αλιεία στην Ελλάδα κ.λπ., για λογαριασμό ΕΟΚ, ΓΚΑΤΤ, ΟΗΕ (1967-1987). Έχει συνεργαστεί και αρθρογραφήσει στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Αντί, την Αυγή και τον Πολίτη.

Την περίοδο 1960-63 ήταν μέλος ΕΔΑ και δραστηριοποιήθηκε στο φοιτητικό κίνημα του 114 και 15% για την Παιδεία στο πλαίσιο της νεολαίας της ΕΔΑ. Κατά τη στρατιωτική χούντα (1967-1973) εντάχτηκε στη Δημοκρατική Άμυνα. Διετέλεσε για πολλά χρόνια μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Πολίτης». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ(1987), καθώς επίσης και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Εθνικής Γραμματείας της. Εντάχθηκε στον Συνασπισμό, έγινε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του, καθώς και της Πολιτικής Γραμματείας του.

Εξελέγη ευρωβουλευτής του ΣΥΝ στις ευρωεκλογές του 1989, του 1994 και του 1999. Στις εκλογές του 2007 εξελέγη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β' Αθηνών, τρίτος σε σταυρούς μέσα στο κόμμα του και ανέλαβε τη θέση του γραμματέα στην ειδική επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής από τον Οκτώβρη του ίδιου έτους.

Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος της Κοινωνικής Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου, αντιπρόεδρος της ομάδας για την Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά και αντιπρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής για την προστασία των ζώων.

Τον Ιανουάριο του 1992, εξελέγη αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επίσης έχει συμμετάσχει ως μέλος στην Επιτροπή Προϋπολογισμού και ως αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και στην Επιτροπή Αναφορών, καθώς και στην Αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με τη Γιουγκοσλαβία.

Στις 28 Ιουνίου 1992, στο Συνέδριο του Συνασπισμού, επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής (ΚΠΕ) του κόμματος, αλλά δέκα μέρες αργότερα, στις 8 Ιουλίου, απέρριψε πρόταση της προέδρου Μαρίας Δαμανάκη και δεν έθεσε υποψηφιότητα για την Πολιτική Γραμματεία.

Έχει διατελέσει, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΛΕΕΕ), που αποτελεί το ελληνικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Κίνησης, υπερκομματικής ευρωπαϊκής οργάνωσης με έδρα τις Βρυξέλλες.

Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το ειδικό βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας ''Ιπεκτσί'' για τη δραστηριότητά του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.

Το 1999, έγινε πρόεδρος του ΕΛΕΕΕ. Επίσης ανέλαβε πρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ-Ουγγαρίας.

Το Δεκέμβριο του 2004, στο 4ο Συνέδριο του Συνασπισμού, έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος, στο οποίο εξελέγη πρόεδρος ο Αλέκος Αλαβάνος και ο ίδιος επανεξελέγη μέλος της ΚΠΕ του κόμματος και αργότερα μέλος της ΠΓ. Από τον Δεκέμβριο του 2004 μέχρι τις εκλογές του 2007 διετέλεσε υπεύθυνος του τμήματος Οικολογίας του ΣΥΝ.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και ως τη στιγμή του θανάτου του Πρόεδρος του Ομίλου Προβληματισμού και Παρέμβασης ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ (ΑΡ.ΣΗ.)

Συγγραφικό έργο: Οικονομικά και πολιτικά βιβλία (ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά) γύρω από τη Μεσόγειο και την ελληνική ανάπτυξη.( -«Ευρώπη και μετά το Άμστερνταμ» -«Οικολογικά, γενικά…δημόσια υγεία….καταναλωτές»-«Απολογισμός…» -«Διεθνοποίηση») Ο πρόλογος στο βιβλίο «Η Ελληνική Εξωτερική Πολιτική στο κατώφλι του 21ου Αιώνα»(Ανάλυση – εγχειρίδιο των θ.Κουλουμπή - Σ. Ντάλη), ο πρόλογος στο βιβλίο «Το Μικρό Λεξικό του Ευρώ» (Ντανιέλ Κον – Μπετίτ και Ολιβιέ Ντυαμέλ),συμμετοχή με κείμενο στο συλλογικό τόμο σαράντα Ελλήνων και ξένων ειδικών αναλυτών με θέμα : «Οι Διεθνείς Σχέσεις στην Μεταψυχροπολεμική Εποχή» - (Από τη γεωπολιτική στην γεωοικονομία και οι προκλήσεις του 21ου αιώνα), στο συλλογικό τόμο «Από το Μάαστριχ στο Άμστερνταμ» - (Αποτίμηση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και Ανάλυση της Νέας Συνθήκης της Ε.Ε.) Για τις δραστηριότητες του και άλλα θέματα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος εξέδωσε τρία βιβλία με τις παρεμβάσεις του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα αποτελέσματά τους , μία μπροσούρα σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών να προσφεύγουν στα κοινοτικά όργανα, μία μπροσούρα για την κοινοτική πολιτική για τους νέους .

Ξένες γλώσσες: Αγγλική, Γαλλική, Ισπανική, Ιταλική.


To Γραφείο Τύπου

Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΝ θα θυμούνται πάντα τον ευθύ του λόγο, τις πλούσιες γνώσεις του, τη μαχητική του παρουσία. Θα ξέρουν ότι ο Μιχάλης θα είναι πάντα μαζί μας στους δύσκολους δρόμους για μια Αριστερά που πιστεύει στο σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.

Οικολόγοι Πράσινοι ή οικολόγοι κόκκινοι

Ρώτησαν κάποιον «Τι γνώμη έχετε για τους Οικολόγους Πράσινους;» κι εκείνος απάντησε: «Προτιμώ τους οικολόγους κόκκινους».

Θα πείτε, γούστα είναι αυτά. Αλλά το ερώτημα είναι αν πράγματι μπορεί να οικολογεί μια πολιτική πρόταση, χωρίς να ... κοκκινίζει. Ή πόσο πράσινη μπορεί να είναι μια πολιτική πρόταση χωρίς ισχυρή δόση κόκκινου.
Διαβάζοντας την εκλογική διακήρυξη των Οικολόγων Πράσινων για τις ευρωεκλογές, σχεδόν σε κάθε παράγραφο σκοντάφτεις πάνω σ' αυτό το ερώτημα.
Γίνεται να αναζητάς μια «πράσινη λύση στην κρίση» απαιτώντας απλώς ένα «τέλος στην ασυδοσία του παραλογισμού των χρηματοπιστωτικών αγορών»; Και οι άλλες αγορές;
Γίνεται να ζητάς μια «πράσινη Ευρώπη» και να μην τολμάς να γράψεις έστω μια φορά τη λέξη κέρδος στη διακήρυξή σου; Να μη δελεαστείς καν από το «χαλαρό» σύνθημα «το περιβάλλον πάνω από το κέρδη»;
Γίνεται να προσβλέπεις σε μια «οικονομία βασισμένη στον κοινωνικό, μη κερδοσκοπικό τομέα» και να χαρακτηρίζεις απλώς «μυωπική» τη λογική της «οικονομίας της ανεξέλεγκτης αγοράς» ή να ζητάς απλώς «περιορισμό της σημερινής υπέρμετρης επιρροής των μεγάλων επιχειρήσεων»;
Γίνεται να θέλεις μια Ευρωπαϊκή Ένωση «δεσμευμένη στην υπόθεση της ειρήνης» και να θεωρείς «επιμέρους οδυνηρές εξαιρέσεις» σε ένα «κεκτημένο ειρήνης» τους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, τους οποίους στήριξαν οι επιφανέστεροι Οικολόγοι-Πράσινοι της Ευρώπης;
Γίνεται να θέλεις μια «Ευρώπη των πολιτών», χωρίς να αναζητάς και να αγωνίζεσαι για μια Ευρώπη των εργαζομένων;
Γίνεται να θέλεις ν' αλλάξεις τον κόσμο και να προσφέρεσαι για πολιτική σύμπραξη μ' αυτούς που του αλλάζουνε τα φώτα -και μάλιστα χωρίς προτίμηση, είτε με το ΠΑΣΟΚ είτε με τη ΝΔ;

Με σιγουριά λοιπόν, ψηφίζουμε τους δοκιμασμένους οικολόγους ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ!!!

Ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ !!!

Kοινή Διακήρυξη Κομμάτων της Αριστεράς για τις Ευρωεκλογές

Το παρακάτω κείμενο εγκρίθηκε σε σύσκεψη που διοργανώθηκε από το ΑΚΕΛ. Στη συνάντηση πήρε μέρος και το ΚΚΕ αλλά δεν υπογράφει την κοινή ανακοίνωση (την οποία μεταξύ άλλων, υπογράφει το ΚΚ πορτογαλίας που είναι το "πιο κοντινό" στο ΚΚΕ κόμμα). Δεν γνωρίζουμε σε ποιά ακριβώς σημεία διαφώνησε το ΚΚΕ, αλλά σίγουρα είναι ένα ακόμα βήμα προς τον πλήρη απομονωτισμό.

Η Ευρώπη διέρχεται μια από τις πιο σοβαρές κρίσεις του καπιταλισμού που μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις και κινδύνους για τους εργαζόμενους και τους λαούς.

Mία κρίση που είναι το αποτέλεσμα των νεο-φιλελεύθερων πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης - κατοχυρωμένες μέσα στις Συνθήκες και στη Στρατηγική της Λισαβόνας - της προώθησης της ανεξέλεγκτης ελεύθερης διακίνησης του κεφαλαίου, της φιλελευθεροποίησης των αγορών και την αυξανόμενη τάση κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού τομέα σε βάρος της πραγματικής οικονομίας. Της μείωσης των δημοσίων επενδύσεων, για τη εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης μέσω της απώλειας της αξίας μισθών και της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της πίεσης προς τη φιλελευθεροποίηση και ιδιωτικοποίηση των δημόσιων οργανισμών.

Πολιτικές που προωθούν τη συσσώρευση κολοσσιαίων κερδών από τις μεγάλες και χρηματοοικονομικές ομάδες, το σχηματισμό μεγάλων μονοπωλίων και τη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και των λαών.

Τα μέτρα, που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πρόσφατα υιοθετήσει και εφαρμόζονται από τις περισσότερες κυβερνήσεις, έχουν ως βασικό στόχο τους να κοινωνικοποιήσουν τις απώλειες και να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των μεγάλων οικονομικών και χρηματοοικονομικών ομάδων.

Αυτά τα μέτρα συνοδεύονται από μια έντονη φιλολογία κυβερνήσεων και των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους οποίους υπερέχουν οι συντηρητικοί, οι σοσιαλδημοκράτες και οι δεξιοί πράσινοι που επιδιώκουν τη συγκάλυψη των ευθυνών τους για τις νέο-φιλελεύθερες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβάλλοντας μια ψεύτικη αποστασιοποίηση από το νέο-φιλελευθερισμό, αλλά διατηρώντας τις πολιτικές τους κατευθύνσεις στη λεγόμενη "επανίδρυση του καπιταλισμού". Αλλά η ίδια η ουσία του καπιταλισμού δεν μπορεί να αλλάξει, να ρυθμιστεί και να εξανθρωπιστεί. Απόδειξη αυτού αποτελεί η διαδικασία ενσωμάτωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Στρατηγική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, και η ενσωμάτωση των πτυχών της στρατιωτικοποίησης, της πολιτικής επέμβασης και παρεμβάσεων στην «Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας».

Παράλληλα, μη-σεβόμενοι τη δημοκρατική και κυρίαρχη θέληση όπως αυτή εκφράστηκε μέσω των δημοψηφισμάτων από το Γαλλικό, Ολλανδέζικο και Ιρλανδικό λαό, επιμένουν για μια πιο νέο-φιλελεύθερη και στρατιωτικοποιημένη Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτω από την ηγεμονία των μεγάλων δυνάμεων. Αυτό καταγράφεται μέσα από την επίμονη προσπάθεια για να παρακαμφθεί η απόρριψη της Συνθήκης της Λισαβόνας στο Ιρλανδικό δημοψήφισμα του 2008.

Είναι με τον αγώνα των εργαζομένων και των λαών που μπορεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση και για να ανοίξουν οι δρόμοι για την αναγκαία αλλαγή, απορρίπτοντας ότι εκείνοι που υποφέρουν περισσότερο θα πρέπει να είναι αυτοί που θα πληρώσουν τις συνέπειες της κρίσης. Μέσα από τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, περισσότερη δημοκρατία, συνεργασία και ειρήνη ανάμεσα στους λαούς. Τα κόμματα που υπογράφουν την έκκληση έχουν ως στόχο να δώσουν σε αυτόν τον αγώνα φωνή μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μαζί με άλλα δημοκρατικά αριστερά και βόρεια πράσινα κόμματα και σε στενή συνεργασία με κοινωνικές οργανώσεις και κινήματα.

Οι καιροί θέτουν μπροστά τους εργαζόμενους και λαούς μια μεγάλη πρόκληση: τη επίτευξη ενός ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού και το ξεπέρασμα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Ως συνέχεια προηγούμενων δεσμεύσεων, οι εκλογές του Ιουνή 2009 για το Ευρωκοινοβούλιο αποτελούν για μας, τις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις, μια ευκαιρία για να επαναβεβαιώσουμε ότι υπάρχουν εκείνες οι εναλλακτικές πολιτικές απέναντι στις νέο-φιλελεύθερες και μιλιταριστικές πολιτικές της ΕΕ.

O στόχος είναι μια Ευρώπη της συνεργασίας, κοινωνικής προόδου, ισότητας που να προωθεί το περιβάλλον, να σέβεται τη δημοκρατία, μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και της ειρήνης. Μόνο μια άλλη πορεία για την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να συμβάλει σε αυτό.

Για αυτό το λόγο, επαναβεβαιώνουν την απόρριψη της Συνθήκης της Λισαβόνας και απαιτούν όπως το κείμενο παραμεριστεί, αφού θεσμοποιεί το νέο-φιλελευθερισμό και στρατιωτικοποιεί την ΕΕ μέσα στα πλαίσια του NATO, υιοθετεί μια προσέγγιση που δίνει προτεραιότητα στην "ασφάλεια" για τα εσωτερικά ζητήματα στις χώρες της ΕΕ και βρίσκεται σε αντίθεση με την επείγουσα ανάγκη για αλλαγή, κοινωνική πρόοδο και για ένα καινούργιο ρόλο για την Ευρώπη στο κόσμο.

Τα Kόμματα που υπογραφούν αυτή τη Διακήρυξη είναι φορείς αυτών των αξιών και αυτών των απαιτήσεων. Επαναβεβαιώνουν την αποφασιστικότητα τους να δράσουν για μια διαφορετική Ευρώπη που θα λαμβάνει υπόψη αποτελεσματικά τις κοινωνικές και δημοκρατικές απαιτήσεις, τις απαιτήσεις για ειρήνη και αλληλεγγύη οι οποίες απoτελούν και τις νόμιμες προσδοκίες των λαών. Στην πάλη για μια διαφορετική Ευρώπη, εμείς προτείνουμε να εργαστούμε πάνω στους ακόλουθους τέσσερεις βασικούς άξονες προτάσεων:

Για μια Ευρώπη της απασχόλησης με δικαιώματα και για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων και λαών

- Για αύξηση της αξίας των μισθών, δηλαδή των εθνικών κατώτατων μισθών, για κοινωνική προστασία, για απεργιακά επιδόματα, σχέδια αφυπηρέτησης και συνταξιοδότησης, για μια δίκαιη κατανομή του εισοδήματος, ενάντια στο αυξανόμενο οικογενειακό χρέος και για ένα κίνητρο για κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και μόρφωση,

- Για την απόρριψη της προτεινόμενης Οδηγίας για το χρόνο εργασίας, για το τερματισμό της φιλελευθεροποίησης της αγοράς εργασίας, για τη δημιουργία και προώθηση θέσεων εργασίας με δικαιώματα, και για μια πολιτική πρώτης απασχόλησης στη βάση της ανάπτυξης της οικονομικής δραστηριότητας, για την προώθηση της δημόσιας απασχόλησης όπου χρειάζεται, της εξάλειψης πρόσκαιρων θέσεων εργασίας και της μείωσης του χρόνου εργασίας χωρίς την απώλεια μισθού.

- Για την ενίσχυση των δημόσιων οργανισμών και των δημόσιων επένδυσεων στις κοινωνικές υποδομές που να διασφαλίζουν αξιοπρεπή στέγαση, υγεία, παιδεία και κοινωνική ασφάλιση για όλους.

- Για την ανατροπή των διαδικασιών της φιλελευθεροποίησης και ιδιωτικοποίησης, για ένα ενισχυμένο ρόλο των δημόσιων οργανισμών στους στρατηγικούς τομείς και πεδία, δηλαδή στο χρηματοοικονομικό τομέα, στο τομείς της ενέργειας, επικοινωνίας, μεταφορών, αναπτυσσόμενα σύμφωνα με τις ανάγκες, της συνεργασίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, για την προώθηση της δημόσιας επένδυσης στην έρευνα.

Για μια Ευρώπη της οικονομικής και κοινωνικής προόδου

- Για τη υπεράσπιση των παραγωγικών τομέων και της απασχόλησης, δηλαδή εκείνων των τομέων που είναι πιο ευάλωτα στην κρίση και εκείνων με δυνατότητα για οικολογικά και οικονομικά βιώσιμη ανάπτυξη, μεταρρυθμίζοντας ριζικά τις κοινές πολιτικές για τη γεωργία και της αλιείας, διασφαλίζοντας τη ασφάλεια τροφίμων και τη κυριαρχία της κάθε χώρας, προωθώντας δημόσια έργα και υποστηρίζοντας μικρό-μεσαίες επιχειρήσεις, συνεργατικούς οργανισμούς και τη τοπική αυτοδιοίκηση, επικεντρώνοντας τα κοινοτικά ταμεία προς αυτήν την κατεύθυνση και διορθώνοντας περιφερειακές ανισότητες,

- Για μέτρα υπεράσπισης ενάντια στις επιθετικές εξαγωγές ή το ντάμπιγκ, επαναφέροντας ασφαλιστικές διατάξεις όπου κρίνεται αναγκαίο,

- Για τη εφαρμογή μέτρων που θα τερματίσουν τη μετεγκατάσταση επιχειρήσεων, δηλαδή καθιστώντας την παροχή κοινοτικής βοήθειας υπό την προϋπόθεση της εκπλήρωσης υποχρεώσεων, όπως τη προστασία της απασχόλησης και της τοπικής ανάπτυξης.

- Για μια νέα πιστωτική πολιτική που θα ανταποκρίνεται στην κατάσταση των καταχρεωμένων οικογενειών με κατοικίες και των μικροεπιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες από το στραγγαλισμό της εσωτερικής αγοράς και των ψηλών τιμών των παραγωγικών παραγόντων,

- Για πολιτικό έλεγχο και εκδημοκρατισμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για βαθειά αναθεώρηση των νομισματικών πολιτικών έτσι που να ευνοούν τη βιώσιμη ανάπτυξη, για την άμεση αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας και την αναθεώρηση της Στρατηγικής της Λισαβόνας, αντικαθιστώντας τη με ένα Σύμφωνο για τη Κοινωνική Πρόοδο και Απασχόληση, για να έχουν τα κράτη-μέλη το δικαίωμα ρύθμισης των ψηλών τιμών, ιδιαίτερα εκείνων των βασικών αγαθών και προϊόντων,

- Για το τερματισμό του καθεστώτος των φορολογικών παραδείσων και της μη-ρυθμισμένης ελεύθερης διακίνησης του κεφαλαίου και τη απόρριψη, και φορολόγηση της διακίνησης του κερδοσκοπικού κεφαλαίου,

- Για τη χρήση του Κοινοτικού Προϋπολογισμού που, δεδομένης της δίκαιης κατανομής της κάθε χώρας με βάση το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της, θα δίνει προτεραιότητα σε πολιτικές πραγματικής σύγκλισης, με βάση την κοινωνική πρόοδο και τη διασφάλιση και προώθηση της δυνατότητας της κάθε χώρας, τη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος.

Για μια Ευρώπη με δημοκρατία, δικαιώματα και ισότητα,

ενάντια σε όλες τις διακρίσεις

- Για το σεβασμό της θέλησης των λαών και την επέκταση των δικαιωμάτων των πολιτών, για το έλεγχο των Κοινοτικών αποφάσεων μέσο της δημοκρατικής συμμετοχής και ενισχυμένο ρόλο των εθνικών Κοινοβουλίων και του Ευρωκοινοβουλίου.

- Για το δικαίωμα άσκησης έλεγχου από τους εργαζομένους, τους εκλεγμένους αντιπροσώπους και κοινωνικές οργανώσεις της χρήσης των δημόσιων ταμείων, της διαχείρισης οικονομικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένου πολυεθνικών εταιριών και των σχεδίων απόλυσης. Αυτό μπορεί να καταστεί δυνατό με διαδικασίες εκδημοκρατικοποίησης στους χώρους εργασίας, στις περιφέρειες, σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο.

- Για το σεβασμό των δικαιωμάτων, ελευθερίων και εγγυήσεων των πολιτών και τη σθεναρή απόρριψη των πολιτικών και μέτρων που στο όνομα της ασφάλειας τα απειλούν ή τα περιορίζουν, με πρόσχημα τη καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας δε συνεπάγεται προώθηση πολέμων και κουτσούρεμα της ελευθερίας ή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά αντίθετα την ενίσχυση της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

- Για την προς τα πάνω εναρμόνιση των κοινωνικών επιπέδων και της νομοθεσίας και τη νομική εφαρμογή της αρχής της μη-οπισθοδρόμησης.

- Για την ισότητα των φύλων στην εργασία ξεκινώντας με την ίση αμοιβή για ίση εργασία σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.

-Για προστασία ενάντια στη διάκριση με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό,

- Για την προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων των παιδιών και της νεολαίας, ενάντια στην παιδική εργασία,

- Για την προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων των αναπήρων,

- Για το σεβασμό και ενίσχυση των δικαιωμάτων των μεταναστών και προσφύγων, ιδιαίτερα στα πλαίσιο του δικαιώματος στην εργασία, το δικαίωμα της μόρφωσης και πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας, που προϋποθέτει τη απόρριψη των μέτρων που λαμβάνονται στο όνομα της ασφάλειας, της καταπιεστικής και εκμεταλλευτικής "Ευρώπης-Φρουρίου" και των μηχανισμών του όπως την Οδηγία Επιστροφής,

- Για το σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων,

- Για τη καταπολέμηση όλων των μορφών ρατσισμού και ξενοφοβίας, σεξισμού, διακρίσεων ενάντια στους ομοφυλόφιλους, νέο-φασισμού, σωβινισμού, εθνικισμού, αντί-κομμουνισμού και ενάντια σε όλες τις μορφές μη-ανοχής ή αυταρχικών και αντί-δημοκρατικών πρακτικών,

- Για το σεβασμό της πολιτιστικής διαφορετικότητας και ταυτότητας και τη διασφάλιση του δικαιώματος της πρόσβασης στο πολιτισμό, προωθώντας τον πολιτισμό στα πλαίσια των ανοιχτών κοινωνιών, της συνεργασίας και ισότητας ανάμεσα στους λαούς,

- Για συνεργασία στη αποτροπή και καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, λαθρεμπορίου όπλων, εμπόριο ναρκωτικών και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, ενάντια στα διεθνή δίκτυα οικονομικού και χρηματοοικονομικού λαθρεμπορίου, πορνείας και σωματεμπορίου.

Για μια Ευρώπη που προωθεί τη ειρήνη και αλληλεγγύη

με όλους τους λαούς του κόσμου

- Για το σεβασμό του διεθνούς δικαίου, του Xάρτη των Ηνωμένων Εθνών, των αρχών της κυριαρχίας και μη-επέμβασης, του δικαιώματος των λαών για αυτό-διάθεση και ανεξαρτησία, της ειρηνικής επίλυσης διεθνών συγκρούσεων. Για το σεβασμό της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας των Kρατών και ενάντια στην αναγνώριση της αυτό-διακηρυχθείσας ανεξαρτησίας της Σέρβικης επαρχίας του Kοσόβου,

- Για τη απόρριψη της στρατιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενάντια στη επέκταση του NATO προς την Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Για την κατάργηση των πολιτικό-στρατιωτικών συνασπισμών, για αφοπλισμό, την απαγόρευση της κατασκευής ή χρήσης πυρηνικών όπλων και άλλων όπλων μαζικής καταστροφής, προωθώντας τη πλήρη και ολοκληρωτική κατάργηση τους, για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για αφοπλισμό, για την αυστηρή εφαρμογή της Συνθήκης Mη-Διάδοσης Όπλων, όπως και το σταδιακό περιορισμό μέσω διαπραγματεύσεων των συμβατικών οπλοστασίων και των στρατιωτικών δαπανών,

- Για την απόρριψη της στρατιωτικοποίησης του διαστήματος, ενάντια στην εγκατάσταση του "Εθνικού Αμυντικού Πυραυλικού" συστήματος στη Τσέχικη Δημοκρατία και Πολωνία, για τη δημιουργία αποπυρηνικοποιημένων ζώνων, για την κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων,

- Για την αποτελεσματική θέσπιση ενός συστήματος ασφάλειας και συνεργασίας στην Ευρώπη στη βάση των αρχών όπως καθορίζονται στην Τελική Πράξη του Ελσίνκι,

- Για τον τερματισμό της κατοχής του Ιράκ και Αφγανιστάν και για την αποκατάσταση της κυριαρχίας των αντίστοιχων λαών τους,

- Για την ίδρυση ενός κυρίαρχου, βιώσιμου και ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, πλάι-πλάι με το Ισραήλ, στα εδάφη που είχαν τεθεί υπό κατοχή το 1967, με πρωτεύουσα του την Ανατολική Ιερουσαλήμ, σύμφωνα με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

- Για την υποστήριξη της επανένωσης της Kύπρου και του λαού της, για μια λύση διζωνικής διαπεριφερειακής Ομοσπονδίας, όπως προνοούν τα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και στη βάση των Συμφωνιών Kορυφής, το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Για την υποστήριξη λύσης από τους Kυπρίους για τους Kυπρίους και την απόσυρση από τη Τουρκία των κατοχικών στρατευμάτων της, που θα οδηγήσει στην ειρήνη και σταθερότητα και σε ένα κοινό μέλλον ευημερίας για όλους τους Kυπρίους,

- Για τη μεταρρύθμιση και εκδημοκρατισμό του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ως ένα απαραίτητο βήμα για διεθνή συνεργασία, εκτιμώντας το ρόλο της Γενικής Συνέλευσης και των αποφάσεων της, απορρίπτοντας την κυριαρχία του NATO επί του OHΕ για ζητήματα ασφάλειας,

- Για το σεβασμό των αρχών της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, περιλαμβανομένου όλων των αστικών, πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, της Διεθνούς Συνθήκης για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Οικονομικά, Κοινωνικά, και Πολιτιστικά Δικαιώματα,

- Για τη ανάπτυξη πιο δίκαιων και ισότιμων διεθνών οικονομικών σχέσεων, διασφαλίζοντας την πρόσβαση σε τρόφιμα, νερό και ενέργεια και την προστασία αυτών των πόρων, ο αγώνας ενάντια στη φτώχεια και ασθένειες, την απόρριψη των καταστροφικών πολιτικών και υπαγορεύσεων των διεθνών χρηματοοικονομικών και εμπορικών οργανισμών (Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου, Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Παγκόσμιας Τράπεζας),

- Για την αποτελεσματική εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Kιότο για το περιβάλλον, παρά τις ελλείψεις του και για την εφαρμογή των αποφάσεων που έχουν εγκρίνει διάφορες Συναντήσεις Kορυφής οργανωμένες υπό την αιγίδα του OHΕ,

- Για τη διαγραφή του εξωτερικού χρέους των αναπτυσσόμενων κρατών και για πολιτικές δραστήριας υποστήριξης και αλληλεγγύης σε εκείνους τους λαούς, δηλαδή την παροχή τουλάχιστον του 0.7% του AΕΠ ως οικονομική βοήθεια σε αυτές τις χώρες,

- Για τη διαγραφή των Συμφωνιών Ελεύθερων Συναλλαγών που προωθεί η ΕΕ, συγκεκριμένα των Συμφωνιών Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης, και για την προώθηση μιας πολιτικής συνεργασίας, με βάση την ισότητα, κύρια με τις Αφρικανικές και Λατινοαμερικάνικες χώρες.

Αλλάζοντας πορεία: μια διαφορετική Ευρώπη της συνεργασίας,

προόδου και της ειρήνης είναι εφικτή!

Υπάρχει μια πραγματική εναλλακτική λύση στις νέο-φιλελεύθερες και μιλιταριστικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απαιτούν μια μόνιμη διεκδίκηση της δυνατότητας για μια Ευρώπη των εργαζομένων και των λαών και του στόχου της δημιουργίας νέων κοινωνιών με δικαιοσύνη και κοινωνική πρόοδο.

- Από τη Mέση Ανατολή μέχρι τη Λατινική Αμερική, σε ολόκληρο το κόσμο οι λαοί αγωνίζονται να είναι οι πρωταγωνιστές του παρόντος και του μέλλοντος τους. H αλληλεγγύη είναι η δύναμη μας.

- Οι πολιτικές δυνάμεις που υπογράφουν αυτή τη Διακήρυξη επαναβεβαιώνουν ότι ωρίμασε ο καιρός για ριζική αλλαγή που θα κάνει τους εργαζόμενους και τους λαούς, τους άνδρες και γυναίκες της Ευρώπης - και όχι τις αγορές και τις κυρίαρχες οικονομικές δυνάμεις, δηλαδή τις πολυεθνικές εταιρείες και το χρηματοοικονομικό κεφάλαιο - το πραγματικό αντικείμενο και ευεργετούμενους των πολιτικών που εφαρμόζονται στο όνομα τους,

- Mία άλλη Ευρώπη είναι εφικτή με πιο πλατιούς και δυνατούς αγώνες ενώνοντας όλους εκείνους που σε κάθε χώρα απορρίπτουν τις πολιτικές του διευθυντηρίου των νέο-φιλελεύθερων και μιλιταριστικών πολιτικών και που θέλουν να εργαστούν μαζί, για το δημοκρατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και για μια εναλλακτική λύση στην καπιταλιστική κοινωνία.

- Μία άλλη Ευρώπη που να σέβεται τις αξίες και τα ιδανικά των νέων, όπως εκφράζονται μέσα από τους αγώνες της σε όλη την Ευρώπη. Που θα προσφέρει στους νέους ευκαιρίες για ένα ελπιδοφόρο και προοδευτικό μέλλον. Μία Ευρώπη που να ανοίγει δρόμο για νέες προοπτικές, για προσωπικές και συλλογικές κατακτήσεις και για ένα κόσμο ειρηνικό για τις νέες γενιές.

- Ως κόμματα της Αριστεράς, είμαστε ένα συστατικό μέρος αυτού του κινήματος. Επαναβεβαιώνουμε ότι θέλουμε να δράσουμε μέσα και έξω από το Ευρωκοινοβούλιο, σε κάθε αγώνα για τη οικοδόμηση μιας άλλης Ευρώπης.

- Συνεπώς, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε και αναπτύξουμε τη συνεργασία μας στα πλαίσια και στη βάση της εμπειρίας και της δουλειάς που διεξάγει η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωμένης Αριστεράς-Bόρειας Πράσινης Αριστεράς (GUE-NGL). Σεβόμενοι τις διαφορετικές θέσεις, τις εθνικές μας ιδιαιτερότητες και αναζητώντας συγκλίσεις ανάμεσα σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις που συνθέτουν τον πολυδιάστατο χαρακτήρα της ομάδας και επιδιώκοντας να εργαστούμε από κοινού για να αλλάξουμε την Ευρώπη, να δημιουργήσουμε μια Ευρώπη των λαών, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της ειρήνης.

Υπoγράφοντας αυτή τη Διακήρυξη, δεσμευόμαστε να υπερασπίσουμε αυτούς τους στόχους και κατευθυντήριες γραμμές στην κάθε μια χώρα μας και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο στην εκστρατεία για τις Ευρωπαϊκές Εκλογές του 2009 και στη συνέχεια μέσο των αντίστοιχων μας εκλεγμένων μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Κόμματα που στηρίζουν την Κοινή Έκκληση:

1 ΓΑΛΛΙΑ Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα

2 ΓΕΡΜΑΝΙΑ Η Αριστερά

3 ΓΕΡΜΑΝΙΑ Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα

4 ΙΣΠΑΝΙΑ Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας

5 ΙΣΠΑΝΙΑ Ενωμένη Αριστερά Ισπανίας

6 ΙΤΑΛΙΑ Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών

7 ΙΤΑΛΙΑ Κομμουνιστική Επανίδρυση

8 ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα

9 ΤΣΕΧΙΑ Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας και Μοραβίας

10 ΦΙΛΑΝΔΙΑ Κομμουνιστικό Κόμμα Φιλανδίας

11 ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

12 ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας

13 ΚΥΠΡΟΣ ΑΚΕΛ

14 ΑΥΣΤΡΙΑ Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστρίας